هدف: این مطالعه با تکیه بر نظریه‌های سرمایه فکری سبز و دارایی‌های مکمل، به دنبال بررسی مکانیزمی را که به موجب آن شرکت‌ها می‌توانند یک استراتژی سبز (به عنوان مثال، محیط‌زیست) را به عملکرد نوآوری فرآیند سبز برتر تبدیل کند، بوده است. بطورکلی هدف این پژوهش بررسی تاثیر قصد استراتژیک سبز بر عملکرد نوآوری فرآیند سبز با نقش میانجی سرمایه فکری سبز بوده است. روش : پژوهش حاضر ازنظر هدف کاربردی و ازنظر شیوه گردآوری اطلاعات، تحقیقی توصیفی – پیمایشی از نوع همبستگی است. سطوح مدیریت شهرک صنعتی البرز به تعداد 213 که حجم نمونه 137 نفر از بین آن‌ها انتخاب و با پرسشنامه اقتباسی که روایی و پایایی آن تائید شده موردسنجش قرارگرفته است. به‌منظور تجزیه‌وتحلیل داده‌ها جمعیت شناختی و استخراج شاخص‌های مرکزی از آمار توصیفی و نرم‌افزار24 SPSS و برای تجزیه‌وتحلیل آمار استنباطی از مدل معادلات ساختاری و از نرم‌افزار PLS2 Smart استفاده‌ شده است. یافته¬ها: استراتژیک سبز یک شرکت تأثیرات مثبتی بر سه جنبه سرمایه فکری سبز (یعنی سرمایه انسانی، سازمانی و رابطه‌ای) دارد. به نوبه خود، این سه جنبه اثرات مثبتی بر عملکرد نوآوری فرآیند سبز دارند. علاوه بر این، سرمایه سازمانی سبز به طور مثبت اثر سرمایه رابطه‌ای سبز را بر عملکرد نوآوری فرآیند سبز تعدیل می‌کند، در حالی که تأثیر سرمایه انسانی بر عملکرد نوآوری فرآیند سبز را به طور منفی تعدیل می‌کند. نتیجه¬گیری: هر چه شرکتها بیشتر در سرمایه سازمانی سبز سرمایه گذاری کنند به سطح بالاتری از عملکرد نوآوری فرآیند سبز می توانند دست یابند. به طور متوسط، سرمایه انسانی سبز یک شرکت مهمتر از سرمایه سازمانی و رابطه ای آن است.

قصد استراتژیک سبز عملکرد نوآوری فرآیند سبز سرمایه فکری سبز